Σήμερα το μεσημέρι ο Ντέιβιντ Κάμερον θα παραστεί για τελευταία φορά στην Ωρα του Πρωθυπουργού στη βρετανική Βουλή. Από τη μία για να απαντήσει στις προγραμματισμένες ερωτήσεις των βουλευτών και από την άλλη για να αποχαιρετήσει επίσημα το σώμα.
Αμέσως μετά θα μεταβεί στο παλάτι. Εκεί θα παραδώσει την παραίτησή του και όπως είθισται θα συστήσει στη βασίλισσα Ελισάβετ να ορίσει αντικαταστάτη του την Τερέζα Μέι.
Αργότερα η βασίλισσα θα καλέσει τη Μέι και θα της δώσει την εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Μια από τις πρώτες προτεραιότητες της νέας πρωθυπουργού θα είναι η συγκρότηση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Δύο είναι τα υπουργεία που θα ξεχωρίσουν σε αυτή τη φάση – το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες θα αναλάβει ο νυν υπουργός Εξωτερικών Φίλιπ Χάμοντ, και το υπουργείο που θα διαπραγματευτεί το Brexit με την Ε.Ε.
Και αν η κυβέρνηση φαίνεται σιγά σιγά να βρίσκει τον βηματισμό της, το κλίμα στην αξιωματική αντιπολίτευση είναι εντελώς διαφορετικό.
Χθες άγνωστοι πέταξαν ένα τούβλο στο παράθυρο του γραφείου της Άντζελα Ιγκλ. Πρόκειται για τη βουλευτή των Εργατικών που κατάφερε να κινήσει τις διαδικασίες για την εκλογή νέου ηγέτη του κόμματός της.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν με τη σειρά του συνέστησε ψυχραιμία και καταδίκασε την επίθεση, ενώ οι υποστηρικτές του εξακολουθούν να κάνουν λόγο για «εσωτερικό πραξικόπημα».
Την ίδια στιγμή, από το βρετανικό Κοινοβούλιο ανακοινώθηκε ξαφνικά πως «η συζήτηση για την πραγματοποίηση ενός δεύτερου δημοψηφίσματος σχετικά με την παραμονή στην Ε.Ε. θα λάβει χώρα στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 5 Σεπτεμβρίου», καθώς έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 4 εκατομμύρια υπογραφές πολιτών με αυτό το αίτημα.
Η ανακοίνωση προκάλεσε πολλά ερωτήματα, καθώς μόλις πριν από μερικές μέρες η κυβέρνηση είχε απορρίψει αυτό το ενδεχόμενο.
Ρεκόρ υπογραφών
Η αλήθεια είναι πως από το 2011, όποτε ξεκίνησε να εφαρμόζεται η σχετική νομοθεσία, το συγκεκριμένο αίτημα ξεπέρασε κάθε ρεκόρ συμμετοχών.
Σύμφωνα με τον νόμο, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να θέσει ένα ερώτημα προς τη Βουλή σε ειδική σελίδα στην ιστοσελίδα του βρετανικού Κοινοβουλίου.
Αν το υποστηρίξουν με τις υπογραφές τους πάνω από 100.000 άτομα, τότε μπορεί το εν λόγω ερώτημα να συζητηθεί στη Βουλή.
Πρέπει πάντως να υπογραμμιστεί ότι η αρμόδια Επιτροπή Αιτήσεων της Βουλής ξεκαθάρισε ότι η συζήτηση «δεν θα αλλάξει τη νομοθεσία, ούτε θα καταλήξει σε απόφαση για το αν θα γίνει δεύτερο δημοψήφισμα ή όχι».
Παρ’ όλα αυτά, πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι 4 στους 10 πολίτες επιθυμούν δεύτερο δημοψήφισμα πριν ενεργοποιηθεί το άρθρο 50.
Παράλληλα, πάνω από 1.000 δικηγόροι έχουν υπογράψει επιστολή με παραλήπτη τον Βρετανό πρωθυπουργό, στην οποία υπογραμμίζουν πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι συμβουλευτικό και δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα.
Με αυτά και με άλλα, εντείνονται οι φήμες εδώ στο Λονδίνο ότι η Βρετανία ψάχνει να βρει έναν εύσχημο τρόπο ούτως ώστε να μην εφαρμόσει την απόφαση του δημοψηφίσματος, χωρίς όμως να εκτεθεί.
Οι πιο μετριοπαθείς αναλύσεις υποστηρίζουν ότι μπορεί τελικά η χώρα τυπικά να βγει από την Ε.Ε., ουσιαστικά όμως θα εξακολουθήσει να αποτελεί μέρος της.
«Είναι μια χώρα που ψήφισε να βγει από την Ε.Ε. και από εδώ και πέρα θα την κυβερνά κάποια που ήταν υπέρ της παραμονής» δήλωσε χθες στην «Εφ.Συν.» γνωστός Βρετανός αναλυτής όταν του ζητήσαμε να σχολιάσει την εκλογή της Τερέζα Μέι στον πρωθυπουργικό θώκο.
Χαριτολογώντας, μάλιστα, υπογράμμισε με νόημα πως «και σε άλλα κράτη πρόσφατα δημοψηφίσματα άλλα έδειξαν και άλλα τελικά έκαναν πράξη οι ηγέτες τους».
Όπως και να ’χει, η αλήθεια είναι πως κανένα από τα προβεβλημένα στελέχη της «εξόδου» δεν άντεξε στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας πάνω από μία με δύο εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποχώρησαν και τώρα πια έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δει κανείς το πολιτικό μέλλον τους. Μάλιστα η ταχύτητα της αποχώρησής τους ήταν ανάλογη με τη μαχητικότητά τους υπέρ του Brexit.
Όσο πιο πολύ αγωνίστηκαν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε., τόσο πιο γρήγορα χάθηκαν από το προσκήνιο…
